Οδηγούμαστε τυχαία στο δωμάτιο αλλά μας προσελκύει και καθόμαστε και το παρακολουθούμε. Με τη πρώτη ματιά φαίνεται ένας ουδέτερος, απρόσωπος χώρος. Είναι μια νεκρή περιοχή, ένας ‘μη-τόπος’ ,που δεν το παρατηρεί εύκολα κανείς καθώς κυριαρχεί σε αυτόν το κενό και η απουσία ενδιαφέρουσας εσωτερικής διακόσμησης. Φαντάζει σαν ξένος, αποκρουστικός που δεν σου δίνει την δυνατότητα να τον οικειοποιηθείς. Γεννά συναισθήματα σύγχυσης και αμηχανίας. Αυθόρμητα μας έρχεται στο μυαλό η λέξη ‘panic room’.
Μέθοδος που ακολουθήσαμε για την παρατήρηση του χώρου: Παραμείναμε πολλές ώρες μέσα στο χώρο αναμονής, σχεδόν σε όλες τις φάσεις της ημέρας. Αρχικά τον μελετήσαμε ως προς τα δομικά του στοιχεία, μέσω φωτογραφίας, κάνοντας σκίτσα. Και ύστερα επικεντρωθήκαμε στις δράσεις των διαφόρων ατόμων μέσα σε αυτόν.Καθισμένοι στις καρέκλες παρατηρούσαμε τον αριθμό των ατόμων που εισέρχονταν και εξέρχονταν στο χώρο, καθώς και τις αντιδράσεις τους κατα τη διάρκεια παραμονής τους. Τέλος την επίδραση του φωτός (πρωί και βράδυ) και την ατμόσφαιρα που δημιουργείται στο χώρο της αναμονής.
ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΤΡΑΒΗΧΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΣΤΙΑΣΑΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ. ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ. ΑΦΗΡΗΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΑΜΟΝΗΣ.
ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΒΡΑΔΙΝΕΣ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑΜΕ ΟΤΙ Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΑΙΣΘΗΤΑ. Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΤΟΤΗΛΕΦΩΝΟΥ, ΟΠΩΣ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΒΙΝΤΕΟ, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.